-
1 importūnē (inp-)
importūnē (inp-) adv. [importunus], unsuitably, rudely, violently: insistere. -
2 importune
-
3 inportune
-
4 importunus
importūnus ( inp-), a, um, adj. [from porto, qs. not conducive, not proper; opp. opportunus; hence], unfit, unsuitable, inconvenient (cf.: molestus, intempestivus, praeposterus).I.In gen. (rare):II.num importunum tempus in tanto otio?
Cic. de Or. 2, 5, 20 B. and K. (al. inopportunum):aggeribus turribusque et aliis machinationibus locus inportunus,
Sall. J. 92, 7:importuna locorum,
Sil. 3, 540; cf.:Armeniam petunt, id temporis importunam, quia hiems occipiebat,
Tac. A. 12, 12: etenim est in eo loco sedes huic nostro non importuna sermoni, Crass. ap. Cic. de Or. 3, 5, 18:vi quidem regere patriam aut parentis importunum est,
Sall. J. 3, 2.—ln partic., pregn.A.Troublesome, grievous, distressing, dangerous (rare):B.quom illi inportunam tempestatem conciet,
Plaut. Trin. 2, 3, 8:neque alius importunior acutiorque morbus est,
Cels. 4, 3:pauperies,
Hor. C. 3, 16, 37:Caphareus,
stormy, Ov. M. 14, 481.—With respect to character, indecorous, unmannerly, uncivil, rude, morose, harsh, churlish, cruel, savage (class.; syn.: crudelis, immanis; opp. clemens).1.Of living beings:2.tam enim esse clemens tyrannus quam rex importunus potest,
Cic. Rep. 1, 33:importunus atque amens tyrannus,
id. Verr. 2, 5, 40, § 103:crudelis atque importuna mulier,
id. Clu. 63, 177:tam importunus tamque crudelis,
id. Fin. 1, 10, 35:crudelissimus atque importunissimus tyrannus,
Liv. 29, 17, 20:uxor importuna atque incommoda,
Plaut. As. 1, 1, 47:senex,
Ter. Heaut. 1, 2, 23:importunissimus hostis,
Cic. Cat. 2, 6, 12:decemviri,
Liv. 5, 2, 8:plebeii quam fuerint importuni, vides,
Cic. Fam. 9, 21 fin.:locutores,
Gell. 1, 15, 1:dives et importunus,
Hor. Ep. 2, 2, 185:eripiet curule cui volet importunus ebur,
id. ib. 1, 6, 54:volucres,
Verg. G. 1, 470; Hor. S. 1, 8, 6; cf.:ales (bubo), i. e. infausta,
Verg. A. 12, 864.—Of things:immanis atque importuna natura,
Cic. Verr. 2, 1, 3, § 8:libidines,
id. ib. 2, 4, 50, §111: clades civitatis,
id. Brut. 97, 332:mors,
Ov. Am. 3, 9, 19:sitis famesque argenti,
Hor. Ep. 1, 18, 23:importuna atque audax argutia,
Gell. 3, 1, 6. — Adv.: importunē ( inp-), unsuitably, unseasonably; rudely, violently:confidere suis testibus et importune insistere,
Cic. Ac. 2, 25, 80:repetere,
Dig. 13, 6, 17:immittere versum de Pyrrho,
Gell. 10, 16, 18:vexare civitates tyrannica crudelitate,
Just. 42, 1.— Comp.:insultare veritati,
Lact. 5, 2. — Sup.:facere,
Gell. 20, 6, 14. -
5 inportunus
importūnus ( inp-), a, um, adj. [from porto, qs. not conducive, not proper; opp. opportunus; hence], unfit, unsuitable, inconvenient (cf.: molestus, intempestivus, praeposterus).I.In gen. (rare):II.num importunum tempus in tanto otio?
Cic. de Or. 2, 5, 20 B. and K. (al. inopportunum):aggeribus turribusque et aliis machinationibus locus inportunus,
Sall. J. 92, 7:importuna locorum,
Sil. 3, 540; cf.:Armeniam petunt, id temporis importunam, quia hiems occipiebat,
Tac. A. 12, 12: etenim est in eo loco sedes huic nostro non importuna sermoni, Crass. ap. Cic. de Or. 3, 5, 18:vi quidem regere patriam aut parentis importunum est,
Sall. J. 3, 2.—ln partic., pregn.A.Troublesome, grievous, distressing, dangerous (rare):B.quom illi inportunam tempestatem conciet,
Plaut. Trin. 2, 3, 8:neque alius importunior acutiorque morbus est,
Cels. 4, 3:pauperies,
Hor. C. 3, 16, 37:Caphareus,
stormy, Ov. M. 14, 481.—With respect to character, indecorous, unmannerly, uncivil, rude, morose, harsh, churlish, cruel, savage (class.; syn.: crudelis, immanis; opp. clemens).1.Of living beings:2.tam enim esse clemens tyrannus quam rex importunus potest,
Cic. Rep. 1, 33:importunus atque amens tyrannus,
id. Verr. 2, 5, 40, § 103:crudelis atque importuna mulier,
id. Clu. 63, 177:tam importunus tamque crudelis,
id. Fin. 1, 10, 35:crudelissimus atque importunissimus tyrannus,
Liv. 29, 17, 20:uxor importuna atque incommoda,
Plaut. As. 1, 1, 47:senex,
Ter. Heaut. 1, 2, 23:importunissimus hostis,
Cic. Cat. 2, 6, 12:decemviri,
Liv. 5, 2, 8:plebeii quam fuerint importuni, vides,
Cic. Fam. 9, 21 fin.:locutores,
Gell. 1, 15, 1:dives et importunus,
Hor. Ep. 2, 2, 185:eripiet curule cui volet importunus ebur,
id. ib. 1, 6, 54:volucres,
Verg. G. 1, 470; Hor. S. 1, 8, 6; cf.:ales (bubo), i. e. infausta,
Verg. A. 12, 864.—Of things:immanis atque importuna natura,
Cic. Verr. 2, 1, 3, § 8:libidines,
id. ib. 2, 4, 50, §111: clades civitatis,
id. Brut. 97, 332:mors,
Ov. Am. 3, 9, 19:sitis famesque argenti,
Hor. Ep. 1, 18, 23:importuna atque audax argutia,
Gell. 3, 1, 6. — Adv.: importunē ( inp-), unsuitably, unseasonably; rudely, violently:confidere suis testibus et importune insistere,
Cic. Ac. 2, 25, 80:repetere,
Dig. 13, 6, 17:immittere versum de Pyrrho,
Gell. 10, 16, 18:vexare civitates tyrannica crudelitate,
Just. 42, 1.— Comp.:insultare veritati,
Lact. 5, 2. — Sup.:facere,
Gell. 20, 6, 14.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Английский